YŪGEN’s standpunt
YŪGEN heeft begrip voor de problemen die de lokale bevolking ondervindt door het samenleven met een groot aantal olifanten en deze problemen mogen zeker niet licht opgevat worden maar we zijn er van overtuigd dat er andere oplossingen zijn dan het afschieten van deze kwetsbare dieren in wat voor hen een veilig toevluchtsoord is geworden, het enige in de gehele regio, gezien de omringende landen nooit een verbod hebben ingevoerd. Indien we hen willen beschermen, zullen we manieren moeten vinden om samen te leven met wilde dieren, niet alleen in Afrika.
Onderzoek naar de hersenen en de gedragingen van olifanten toont aan dat gelijkenissen groot zijn met de mens, mensapen, dolfijnen en walvissen, dat olifanten kunnen voelen, rouwen, spelen, medeleven en empathie vertonen, zelfbewustzijn hebben, angstig en verdrietig kunnen zijn, zelfs kunnen lijden aan psychologische flashbacks en posttraumatische stress. Net als de mens zijn ze voor hun overleving minder afhankelijk van hun instinct maar wel van een leerproces van circa 10 jaar tijdens het opgroeien, wanneer hun hersenen zich ontwikkelen. Ze zijn erg slim en kunnen zelfs werktuigen gebruiken die ze in de natuur vinden. Ze zijn enorm belangrijk voor de verspreiding van zaden en dus ook voor het behoud van de biodiversiteit.
De oudste, vrouwelijke olifant, de matriarch genaamd, leidt een hele groep olifanten veilig doorheen verschillende gebieden. Ze doet dit op basis van wat de ouderen uit haar familie haar geleerd hebben. Olifanten hebben werkelijk een olifantengeheugen en een manier van communiceren met elkaar. Vaak wordt een grens tussen twee landen gevormd door een rivier of een ander natuurlijk element. Een olifant vergeet de slachtpartij niet die plaatsvond toen ze die rivier overgingen. Zodoende zijn meer en meer olifanten in hun laatste veilige toevluchtsoord gebleven, nl. Botswana. De politiek van de omringende landen heeft bijgedragen aan het feit dat meer olifanten veilig in Botswana verkozen te blijven.
Nu plots ook de jacht openen in Botswana ontneemt de olifanten alle veiligheid, ze kunnen nergens anders heen. Vaak worden de oudere dieren net geëlimineerd omdat ze de grootste hoeveelheid ivoor bij zich dragen of omdat men dit meer verantwoord acht. Daarmee gaat echter ook heel wat kennis verloren. Bovendien staan de oudere stieren in voor het aanleren van gepast sociaal gedrag aan jongere mannetjes. Ze spelen een vitale rol in de sociologische gedragingen van de kudde.
Het is duidelijk dat een jacht op deze intelligente, gevoelige wezens met menselijke eigenschappen niet hetzelfde is als de jacht op pakweg konijnen. Vanuit deze wetenschap is YŪGEN voorstander van allerlei andere manieren om conflicten tussen mens en olifanten te benaderen. Het is begrijpelijk moeilijk en zelfs onredelijk dat één land moet instaan voor het behoud van de grootste olifantenpopulatie ter wereld. Daarom zijn we van mening dat iedereen zou kunnen bijdragen aan het vinden van en zoeken naar alternatieve oplossingen. Zo bijvoorbeeld zou het kunnen helpen als:
- De omringende landen eveneens een verbod zouden invoeren en men de middelen had om natuurlijke corridors te behouden en beschermen waarlangs de dieren kunnen migreren van het ene NP of reservaat naar het andere zonder langs de bewoonde zones te moeten komen. Behoud van de habitat van de olifant. Dit zou over de landsgrenzen heen dienen plaats te vinden en vraagt een samenwerking en overeenstemming met de buurlanden.
- We verder blijven zoeken naar alternatieve middelen. Raar maar waar zijn olifanten ontzettend bang van de kleine Afrikaanse honingbij waardoor deze beestjes kunnen helpen om de olifanten op afstand te houden terwijl inkomen uit honing wordt vergaard door de boeren. Honing kan ook verkocht worden aan de lodges waar fotografietoeristen verblijven. Meer info op http://elephantsandbees.com/. Ook chili zou kunnen helpen.
- Lokale inwoners meer betrokken zouden worden bij toerisme zodat de inkomsten uit fotografie toerisme meer naar hen en niet naar rijke westerlingen of grootgrondbezitters gaat. Reisbureaus zouden meer rechtstreeks met lokale ondernemers en gemeenschappen kunnen werken. Op die manier worden de olifanten voor hen een bron van inkomsten eerder dan een bedreiging.
- Echte ecolodges zouden kunnen zorg dragen voor watervoorraden in uitgestrekte, droge gebieden.
- Reisbureaus, touroperators en reizigers zouden een meer verantwoorde keuze kunnen maken van wat ze al dan niet willen ondersteunen in plaats van de grootste winst of laagste prijs te laten primeren in de keuze van bestemming.
Dit zijn slechts enkele ideeën vanuit ons perspectief als reisagent, louter ter illustratie van onze bedenking dat er nog verschillende alternatieve mogelijkheden kunnen zijn, op verschillende vlakken en in verschillende sectoren. Bovendien zijn we van mening dat jacht de dieren angstig en getraumatiseerd zal maken met eventueel meer agressieve aanvallen tot gevolg.
Reacties
Heeft u vragen of suggesties? Laat hieronder een boodschap achter.